شعر سگ

گرگ وسگ

پیام داد سگ گله را شبی گرگی

که صبحدم بره بفرست میهمان دارم

مرا به خشم میاورکه گرگبدخشم است

درون تیره ودندان خونفشان دارد

جواب داد:مرا باتو اشنایی نیست

که رهزنی توومن نام پاسبان دارم

من از برای خوروخواب تن نپرورم

همیشه جان به کف وسربر استان دارم

مرا گران بخریدند تا به کار ایم

نه انکه کار چو شد سخت سرگرا دارم

مرا قلاده به گردن بود پلاس به پشت

چه انتظار از این بیش از اسمان دارم

عنان نفس ندادم چو غافلان از دست

کنون به دست توانا دوصد عنان دارم

گرفتم انکه فرستادم چه خواهی

ز خود چگونه چنین ننگ را نهان دارم

هراس نیست مرا هیچگه ز حمله گرگ

هراس کم دلی بره جبان دارم

هزار بار گریزاندمت به دره و کوه

هزار ها سخن از عهد باستان دارم

شبان به جرئت وتدبیرم افرین ها خواند

من این قلاده سیمین از ان زمان دارم

رفیق دزد نگردم به حیله و تلبیس

که عمر هاست به کوی وفا مکان دارم

درستکارم و هرگز نمانده ام بیکار

شبان گرم نبرد پاس کاروان دارم

مرا نکشته به اغل درون نخواهی شد

دهان من نتوان دوخت تا دهان دارم

جفای گرگ مرا تازگی نداشت هنوز

سه زخم کهنه به پهلو و پشت و ران دارم

دو سال پیش به دندان دم تو برکندم

کنون ز گوش گذشتی گمان دارم

دکان کید برو جای دیگر بگشای

فروش نیست در انجا که من دکان دارم